Virginia testte het 45NRTH Naughtvind-jack om te zien of het haar kon laten trappen in de winterkou. Hier is haar recensie na een paar maanden gebruik. Vind een galerij met foto’s en een kort verslag van de tweedaagse sneeuwfietstocht van de Blue Ridge Parkway.
Ik ben extreem koud van aard. Het is een soort vervloekte familiale trek die zowel mijn zussen als mij de rillingen bezorgt zodra het kwik onder de 18 C daalt. Tenzij ik op de fiets zit, draag ik geen korte broek, zelfs niet in onze hete en vochtige zomers. Ik kan leven in een donsjack van 16 C (15C), temperatuur. Bij temperaturen van 10 C (10C) is een slaapzak van -1 C (-1C) acceptabel. De situatie is de laatste tijd wat gecompliceerder geworden, maar afgezien van af en toe een inferno-achtige aanval midden in de nacht, heb ik het grootste deel van de tijd nog steeds onaangenaam koud. Deze winter van ontevredenheid heeft me weinig hoop op ontsnapping gegeven. Ik was op zoek naar kleding die buitenactiviteiten leuker en zelfs draaglijker zou maken. Bij het nastreven van dit doel besloot ik, nadat ik onder de indruk was van hun handschoenen, 45NRTH van dichterbij te bekijken.
*Ik ben 13 cm 18 cm lang en weeg 61 kg. De middelgrote maat past goed bij mij. Het is nauwsluitend, maar niet te strak of te los.
Pluspunten
- Zijpanelen met elastische zijkanten zorgen voor veel bewegingsvrijheid
- Fietsspecifieke snit biedt goede dekking
- Zijpanelen gemaakt van wafelbreisel in een wafelbreisel houden vocht vast en verbeteren de ventilatie
- Asymmetrische rits = Geen kin schuren
- U kunt uw pasvorm verfijnen met behulp van geschakelde taillekoorden of klittenbandsluitingen aan de polsen
- Handige achterzakken van jersey om onderweg te snacken
- Reflecterende accenten zorgen voor een goede zichtbaarheid
nadelen
- Duur
- Ventilatieopeningen aan de achterkant kunnen worden verlengd voor meer ventilatie bij warmere temperaturen
- Kraag kan omslachtig worden als deze niet goed is geritst
- Kraag laat de nek een beetje te bloot bij superkoude temperaturen
- Jerseyzakken zijn niet veilig genoeg om waardevolle spullen in op te bergen
Inpakken
45NRTHs Naughtvind is misschien niet het alles-in-één jack dat we allemaal zouden willen hebben, maar het is een super solide performer, speciaal gebouwd voor degenen die veel tijd besteden aan fietsen bij koud weer. Het is zeer comfortabel en doet geweldig werk bij het balanceren van warmte met ademend vermogen. Door de solide constructie gaat hij minstens zo lang mee als je wilt. Hoewel het prijskaartje voor velen van ons misschien te hoog is om te slikken, is de Naughtvind een geweldige optie als je veel tijd op je fiets in de kou doorbrengt en een goed uitziende jas wilt die je lekker warm houdt zonder extra bulk. En hoewel ik mijn puffy niet zal inruilen voor nachtelijke en uitgebreide fietstochten, ben ik van plan om de Naughtvind me door de kou te laten zien terwijl ik weemoedig wacht op de warmte van de lente.
Sneeuwfietsen Op De Blue Ridge Parkway
door Logan Watts
Een paar weken geleden hadden we een ongebruikelijke kans om op de Blue Ridge Parkway te rijden, vlakbij ons huis. We hadden een significante winterstorm die ’s nachts door de regio trok om de zaken op gang te brengen. Nou, belangrijk voor het zuiden. Er waren ook enkele unieke omstandigheden die het allemaal mogelijk maakten. Onze vallei kreeg maar een paar centimeter sneeuw, terwijl de bewoners van Parkway op grotere hoogte 6 tot 18 cm kregen. De temperaturen waren ook erg laag in het dal, maar ze liepen verder op tot het vriespunt. Hierdoor konden we onze Ford Ranger 2wd uit het midden van de jaren 90 meenemen en er twee dagen achter elkaar op rijden!
Blue Ridge Parkway is een lineair nationaal park dat 470 mijl beslaat door enkele van de meest verbluffende landschappen in de Appalachen van Virginia en North Carolina. Tijdens het hoogseizoen zit de Parkway vol met toeristen en luidruchtige motorfietsen. Er zijn echter secties die in de winter gesloten zijn voor motorvoertuigen. Deze zijn meestal van half november tot februari. Dat is de beste tijd om er te voet of op de fiets op uit te trekken.
Op de eerste dag bereikten we iets later de parkeerplaats
De sneeuw pakte een paar mijl later en we begonnen nerveus te worden over het vermogen van onze vrachtwagens om veilig de berg af te komen. Het was niet al te gevaarlijk, dus we probeerden het de volgende dag opnieuw. Deze keer ontmoetten we onze vriend Ryan op de top en deden ongeveer 13 mijl. Het was mooi en koud. De wind en de zon hadden een paar kale plekken op het trottoir gemaakt, maar het meeste was een deken van sneeuw, compleet met voetdiepe stuwen. Ik durf te zeggen dat, hoezeer we ook een hekel hebben aan de kou, we al uitkeken naar de volgende.
